Het centrum van Moors Spanje
Córdoba's rijke geschiedenis komt tot leven in de indrukwekkende moskee-kathedraal La Mezquita en de charmante joodse wijk Juderia, die beide deel uitmaken van het werelderfgoed,. Buiten de stad vind je het idyllische paleisstad van Medina Azahara.
Mezquita
Tegenwoordig is Córdoba de minste bekende van de 'grote drie' van Andalusië, maar vroeger was Córdoba één van de belangrijkste steden van de wereld en het centrum van de Europese beschaving. De indrukwekkende 'toverwereld' van de moskee-kathedraal La Mezquita is de belangrijkste herinnering aan dit rijke verleden. Na de start van de bouw in de 8e eeuw werd het in de 13e eeuw door de christenen overgenomen. Zij vonden het echter zonde om de moskee te slopen en besloten daarom om hun kathedraal binnenin de moskee te bouwen: een moskee-kathedraal was geboren. La Mezquita is gebouwd op 856 marmeren zuilen die oneindigheid symboliseren en geïnspireerd zijn op palmbomen. Het is gelegen aan de Patio de los Naranjos, vernoemd naar de talrijke sinaasappelbomen. Sinds 1984 is de Mezquita onderdeel van het Werelderfgoed van Unesco.
La Juderia
Samen met de Mezquita is de wijk Juderia onderdeel van het Werelderfgoed van Unesco. Deze Joodse wijk is ontstaan rond 200 na Christus toen Córdoba één van de grootste Joodse gemeenschappen van Europa had. De wijk bestaat uit een charmante wirwar van smalle straatjes, witgepleisterde huizen met welig bloeiende bloemen en smeedijzeren hekken waardoor je af en toe een glimp opvangt van één van Cordoba’s beroemde patio’s. De wat grotere straten van de Juderia zijn behoorlijk toeristisch, maar je hoeft maar een paar hoeken om te slaan en er is geen toerist meer te bekennen. Ook met plattegrond is de kans om te verdwalen groot, dus neem de tijd om helemaal op te gaan in de witte straatjes van de Juderia. Wandelend ontdek je de oude stadsmuur, stadspoort Puerta de Almodovar, de middeleeuwse synagoge, de beste tapasbars en de leukste winkeltjes.
Medina Azahara
Medina Azahara is de sprookjesachtige paleisstad even buiten Cordoba. De legende gaat dat Abd Ar Rahman III deze stad liet bouwen voor zijn favoriete vrouw Az-Zahra. Onthutst door haar heimwee en vurig verlangen naar de besneeuwde bergtoppen van Syrië zorgde hij ervoor dat zijn nieuwe stad omgeven werd met amandel- en kersenbomen om zo de witte sneeuw te vervangen door lieflijke witte bloesems. De stad werd in 936 gebouwd tijdens de bloeiperiode van het kalifaat van Córdoba, maar nog geen eeuw later werd de stad tijdens een burgeroorlog verwoest. Pas in 1911 werd er begonnen met archeologische opgravingen en nog steeds zijn de opgravingen en restauraties niet afgerond. In de ruïnestad zijn nog goed de met blad- en bloemmotieven versierde binnenmuren te zien alsmede de marmeren fonteinbekken en de hoefijzervormige bogen.